Integracja sensoryczna
Co to jest integracja sensoryczna?
Twórcą Integracji Sensorycznej była amerykańska psycholog i terapeutka zajęciowa dr Anna Jean Ayres, która całe swoje życie poświęciła na obserwację i badanie przyczyn zaburzeń Integracji Sensorycznej oraz sposobów radzenia sobie z problemami. Integracja Sensoryczna jest procesem, podczas którego mózg segreguje, rozpoznaje, interpretuje oraz łączy ze sobą informacje otrzymane ze wszystkich zmysłów. U większości dzieci proces ten przebiega w naturalny sposób, podczas typowych aktywności dla danego etapu rozwoju. U niektórych dzieci proces integracji nie przebiega w sposób prawidłowy lub też rozwija się w niewystarczającym stopniu. U tej grupy dzieci mogą pojawić się problemy w rozwoju, nauce, a nawet problemy z zachowaniem.
Najważniejsze objawy dysfunkcji Integracji Sensorycznej to:
• często potyka się, przewraca
• nie toleruje zabaw związanych z brudzeniem rąk
• nie lubi lekkiego dotyku a toleruje mocny
• nie lubi mycia twarzy i zębów, obcinania paznokci, czesania itp.
• szybko się męczy
• jest stale w ruchu (biega, kręci się, skacze, huśta się)
• nie lubi zatłoczonych miejsc
• nie lubi zabaw ruchowych, gier sportowych
• nie reaguje na ból
• nie lubi określonych tkanin ubraniowych (np. wełna)
• ma opóźnioną mowę lub trudności z wymową
• podczas zajęć stolikowych często podpiera głowę
• nieprawidłowo chwyta kredkę, długopis
Diagnoza SI:
Terapia SI poprzedzona jest wnikliwym wywiadem z rodzicami, obserwacją dziecka podczas zabawy spontanicznej i kierowanej.
Podczas 3 spotkań certyfikowany terapeuta przeprowadza próby kliniczne i testy, a na ostatnim spotkaniu zostaje omówiona szczegółowo diagnoza.
Na czym polega terapia?
Integracja Sensoryczna – jest terapeutyczną i profilaktyczną metodą pracy z dziećmi. Terapia integracji sensorycznej odbywa się w sali, wyposażonej w specjalistyczne przyrządy. Sprzęt ten przeznaczony jest do stymulacji systemu przedsionkowego, proprioceptywnego i dotykowego, ale również wzrokowego, słuchowego i węchowego. Dla dziecka jest atrakcyjną formą zabawy.
Metoda SI wykorzystywana jest w pracy z dziećmi:
• ze specyficznymi trudnościami szkolnymi, takimi jak: dysleksja, dysgrafia, dysortografia, słaba koncentracja uwagi
• z ADHD, ADD
• z mózgowym porażeniem dziecięcym
• z wadami genetycznymi
• z autyzmem, zespołem Aspergera
• z zaburzeniami mowy
• z upośledzeniem umysłowym
• z potrzebami ruchowymi, które nie potrafią „usiedzieć w miejscu”
• z grupy ryzyka, wcześniaków z uszkodzeniami okołoporodowymi
• dzieci z trudnościami w koncentracji uwagi
• z opóźnieniem psychoruchowym
